‘Niets is onmogelijk’, is het levensmotto van Mark Slats. Een cliché? Niet in het geval van de 41-jarige timmerman uit Wassenaar.
Op 1 juli start hij aan een zeiltocht rond de wereld. In zijn eentje, non-stop en zonder moderne apparatuur om hem soepel van bestemming naar bestemming te begeleiden.
Het is niet de eerste uitdaging waar Slats zich in vastbijt. Hij zeilde al eens solo de wereld rond, zeilde van Australië (zijn geboorteland) naar Nederland en roeide zich in het Guinness Book of Records toen hij in december 2017 onder de noemer row4cancer van de Canarische Eilanden naar Antigua in het Caribisch gebied voer. Ook dat deed hij in zijn eentje.
Maar aan zijn volgende avontuur zit een grote maar…
Begin juli neemt Slats deel aan de Golden Globe Race. Een zeiltocht die start in Frankrijk en via Kaap de Goede Hoop, Kaap Leeuwin in Australië en Kaap Hoorn in Chili terugvoert naar Frankrijk. De Golden Globe Race is een hommage aan de Sunday Times Golden Globe Yacht Race, gehouden in 1968/1969.
Aan de jubileumeditie van dit jaar doen 19 deelnemers uit 13 landen mee. Zij mogen geen gebruikmaken van moderne apparatuur. Dus zaken als gps-systemen zijn uitgesloten, maar ook cd’s en smartphones mogen niet mee aan boord. Alle apparatuur moet van voor 1968 zijn.
“Mijn vriendin is nu bezig met het maken van cassettebandjes”, zegt Slats. Overigens heeft hij wél moderne apparatuur aan boord, maar die mag hij alleen gebruiken in noodgevallen.
Zijn positie bepaalt hij met behulp van de zon en een sextant. Zijn – analoge – logboek vormt de leidraad van zijn tocht. “Het is één man, één boot, één wereld en oldskool zeilen. Alle deelnemers zijn daardoor gelijk aan elkaar”, zegt Slats over zijn motivatie om mee te doen. “Water is altijd een belangrijk thema geweest in mijn familie. Ik houd van de rust op het water.”
Tijdens de tocht wil hij geld inzamelen voor kankeronderzoek.
Een strak schema is het belangrijkste aspect van zijn zeiltocht
Slats verwacht 7 tot 9 maanden bezig te zijn met de race om de wereld. In zijn strijd tegen de andere deelnemers, de natuur en de eenzaamheid volgt hij elke dag een strakke routine:
Om 6.00 uur gaat de wekker. Dan ontbijt hij en start de voorbereiding op de dag. Slats heeft in zijn bagage een lijst zitten waarop staat welk zeil hij moet voeren bij welke windsnelheid en de hoek van waaruit de wind op zijn boot waait. “De hele tijd ben ik bezig met het optimaliseren van mijn boot”, zegt hij.
Dan is er tijd voor koffie. Om 10.00 uur bepaalt hij aan de hand van de stand van de zon de ochtendbreedte. “Dan ga ik wat opruimen, misschien wat lezen.”
Om 12.00 uur volgt de volgende berekening aan de hand van de zon, is het tijd voor de lunch en bereidt Slats het avondeten. Elk uur is hij bezig met het bepalen van zijn positie. De gegevens houdt hij bij in een log. Dat moet hij nauwgezet doen, via het log weet hij of hij op de goede koers ligt.
Als het 18.00 uur is begint Slats aan wat je zijn slaaproutine kunt noemen. “Ik houd powernaps van 20 minuten en daarna ga ik kijken”, zoals hij het omschrijft. Ook ’s nachts is Slats in de weer met het behouden van de juiste koers. “Na het kijken ga ik weer 20 minuten slapen, dan weer kijken en weer 20 minuten slapen. Dat schema volg ik tot 6.00 uur ’s ochtends.”
Deze strakke routine is niet alleen cruciaal voor de richting waarin hij vaart, maar het moet ook een van de grootste gevaren voor solozeilers buiten de deur houden: eenzaamheid.
Slats: “Regelmaat is het belangrijkste. Je moet je aan een strak schema houden en zorgen dat je altijd bezig bent. Je kunt al snel lui worden, zeker op dagen met rustig weer. Alles wat je moet doen, hoeft namelijk niet per se meteen te gebeuren, het kan ook een uur later. Maar daar moet je niet aan toegeven.” Al neemt Slats zeker de tijd om eens een boek te lezen.
Om de hele reis van ruim 55.000 kilometer te kunnen overzien, stelt Slats zichzelf ‘kleine doelen’. “Je moet bij de start in Frankrijk niet meteen denken aan de finish in Frankrijk. Mijn eerste doel is varen naar de Canarische Eilanden, vervolgens wil ik naar de evenaar zeilen. Dan is Kaap de Goede Hoop mijn volgende doel.”
Maar Slats stelt ook doelen per dag. “Ik wil bijvoorbeeld in vier uur tijd een bepaalde afstand afgelegd hebben. Het zijn allemaal momenten waarop je kunt vieren dat je iets bereikt hebt. Dat maakt het zeilen een stuk fijner.”
Slats víert niet alleen, hij pijnigt zichzelf ook. Dat zit hem in kleine dingen. “Toen ik over de Atlantische Oceaan roeide, had ik weleens een dag dat ik mijn tanden niet poetste. De dag erop deed ik dat wel en daar kon ik dan zo van genieten. Hetzelfde gold voor muziek. Ik luisterde drie uur naar slechte muziek. Als ik vervolgens naar mooie muziek luisterde, genoot ik daar extra van.”
In het voorjaar van 2019, als Slats verwacht te finishen, moet blijken of zijn strakke routine hem naar de zege in de Golden Globe heeft geleid. “Ik wil als eerste aankomen, ja.”
